Maandag 13 maart. Terug naar de kust.

Vandaag gaan we weer verder reizen en laten we de Blue mountains achter ons. Dus op tijd uit de veren en alles weer bij elkaar pakken. We worden zeer getraind in deze klus, want binnen noodtime hebben we alles weer in orde. De spullen op zijn eigen plek zodat ze onderweg niet door de camper gaan zwermen. De watertank weer vol, het toilet geleegd. En de stroomkabel in het achtervak ( wonderwel nog niet aangereden met een aangekoppelde snoer).
We rijden de toeristische route vandaag door de bergen ,dalen en kleine dorpjes met veel leuke huisjes. 
We starten met de scenic drive rondom de cliff. Onderweg stoppen we vaak, want de uitzichten zijn adembenemend mooi. De ruige natuur met beboste rosten in een valei van Blue mountains blijven mooi. Midden in deze geweldige natuur ligt een botanische tuin. Daar worden de planten voor de botanische tuin van Sydney gekweekt. De tuin ligt schitterend tegen een berg wand aan, met vele wandelpaden, beekjes en watervalletjes. Bovenaan de rand is een restaurant met terras en daar drinken we koffie met wederom een heel tof uitzicht. We kunnen deze plekjes al lang niet meer tellen, zo vaak zijn we deze reis al verwonderd waar we toch steeds die koffie stek vinden.... De koffie smaakt er nog beter van als je deze op zulke bijzondere plekken mag drinken. Na de koffie lopen we door de tuin en herkennen sommige planten van thuis zoals margrieten en irissen. Maar de meeste hebben we nog nooit gezien. 
We hervatten onze reis en na 50 km krijgen we een meer bewoonde vallei met bossen, weilanden en fruitboom gaarden. Veel appels worden hier geteeld. En om dit niet geheel aan ons voorbij te laten gaan stoppen we bij een bordje apple pies to the sky. Een houten huisje aan de kant van de weg, waar je appeltaartjes kunt eten. Dat gaan we proberen, we delen er eentje, die was inderdaad hemels! De andere is voor vanavond als toetje!
Nu kiezen we ervoor om niet via de snelweg en Sydney naar de kust te rijden, maar blijven de landelijke route door kleine dorpjes volgen. Ze lijken zo uit de tijd van de goudzoekers te stammen. We stoppen in de loop van de middag bij een george en eten een boterham met uitzicht op een groene kloof. Wat blijkt wel heel dicht op de natuur, want er huist een hele grote spin aan het bankje. En dan eentje waar wij van terug deinzen. Doorsnee 8 cm en een heel dik lijf. 
We eten we staand het brood op en houden een oog op de spin....
Daarna gaat de weg de bergen uit met vele scherpe haarspelt bochten. De camper is niet groot en dat is maar goed ook, want het is wat krapjes hier. Wel gaaf.
We komen in het druk bewoonde kustgebied boven Sydney en rijden 100 km noordelijker over de snelweg. Bij lake Macquarie gaan we van de snelweg en zoeken een camping op een landtong aan het meer. Het weer is gelukkig beter gebleven dan de voorspellingen en we kunnen nog heerlijk een tijdje in de zon zitten op de camping en genieten van de tientallen overvliegende kaketoes en een wandeling maken met uitzicht op het meer.