Dinsdag 18 september: The keys

18 september 2018 - Key West, Florida, Verenigde Staten

Vanmorgen na het ontbijt in het hotel, zijn we op pad gegaan met een gevulde koelbox op naar de keys (de eilanden groep voor de kust van Florida). We rijden 125 mile waarvan er 100 over de 40 eilanden en 42 bruggen.  Het weer is opper best, erg warm 38 graden en zonnig.

We starten op Key largo, het 1e eiland en gaan naar het nationale park John Pennekamp. Daar hebben ze mooie baaitjes met palmen strand. Zwemmen is op eigen risico, zeggen de borden met een krokodil erop. Dus laten we maar een wandelingetje maken en natuurlijk leent zulke baaitje zich uitsteken om foto’s te maken en even te genieten op het bankje. Meteen een koel drankje uit de koelbox erbij!

We rijden verder en genieten van de uitzichten over de blauwe golf van Florida met vele verschillende tinten als we over de bruggen rijden. De dorpjes op het land zijn anders. De sfeer op de keys, relaxed en een beetje flower power, dat is meteen te merken aan de huizen, winkeltjes en restaurantjes langs de route. Vooral kleurrijk. Het is mooi om te zien. Gelukkig maar want de weg is lang en het schiet niet echt op met een snelheid van rond de 60 km/u en dat 200 km lang.

De volgende stop is Robbies marina. Dit was een tip van een collega. Je kon daar hele grote vissen (tarpons) spotten en voeren. Het lijkt een beetje op Ibiza, je komt op een kleurrijk marktje terecht met allerlei kraampjes met hebbedingetjes en kunst. Ook is er veel gejut, want overal liggen en staan oude spullen uit zee. Zelf het restaurant is opgebouwd van oude spullen. Voor 9 dollar mag je zelf vis aan de vissen voeren. Het zijn Tarpons van ruim 1 meter lang, die best boven het water uit willen springen voor een lekker vers visje. En jij schrikt je rot als dat gebeurd. Het is een mooi schouwspel en de meeste gillen als ze nat worden van de plons van zo’n grote vis. Je moet wel goed letten, want de pelikanen azen op jou emmertje vis en die mogen niet gevoerd worden.

Daarna eten we als lunch de plaatselijk delicatesse: key lime pie. Citroen kwark taart, maar dan mierzoet. We verlaten de hippie enclave en rijden verder naar Bahia Honda state park waar we uitzicht hebben op 2 bruggen. De ene is de huidige autoweg en de andere de oude spoorburg van 1912. De eerste verbinding met het vaste land. Helaas heeft de trein er maar 25 jaar over kunnen rijden, daarna verwoeste een orkaan deze lange constructie van Miami tot key west en is nooit meer hersteld. Er is een weg in plaats gekomen. We wandelen de oude brug op en lopen een stukje langs het strand. Het is echt heet vandaag, de druppels lopen over onze ruggen. 

We rijden door naar Key west en slapen daar in een victoriaans houten huis met veranda’s, waar we 6 jaar geleden ook hebben verbleven. Gelukkig is het nog even knus. We gaan meteen relaxen bij het zwembad in het binnentuintje. Het is heerlijk verkoelend en lezen rustig een boekje. Dit is ook vakantie!

Tegen zonsondergang gaan we het dorp in, naar Mallory square. Daar is het elke dag feest als de zon ondergaat en daar moet je bij zijn. Dus een terrasje gezocht en genoten van de zon, de zee, live muziek en de bootjes. Het is een mooi uitzicht en een geweldige sfeer. De muzikant die er speelde, was er 6 jaar geleden ook en ik heb zijn cd in de auto regelmatig aan. En nu een andere gekocht met heerlijk reggae klanken. 

Daarna gegeten bij een Cubaans restaurant, eveneens met live muziek en heerlijk eten. Marielle aan de Sangria... als we nu nog maar thuis komen?

Foto’s