Woensdag 27 februari Ngorogoro NP

27 februari 2013 - Ngorongoro, Tanzania

Om 8 uur staan we alweer bepakt en gezakt bij de Jeep, vandaag gaan we naar de Ngorogoro krater. Dit is een uitgebluste vulkaan,  waar na een grote uitbarsting een grote krater is ontstaan waar vele dieren leven. Het oppervlak is zo'n 250 km.  na een uur rijden bereiken we de gate waar weer het nodige papierwerk wordt verricht. Er staan hier rijen met jeeps, wat een drukte. We lopen even rond en kijken bij het museumpje. Dan weer verder over de kraterrand op 2400 meter hoogte. In dit gebied wonen veel Maasaistammen. Ze wonen in ronde hutten gemaakt van takken en mest. Het dak is van stro en bladeren. De maasai leven van hun koeien en geiten. Deze hoeden is een taak van de kinderen. Overal zie je groepjes vee met een of twee maasaikinderen. Deze zijn  vaak maar een jaar of 7-8. Van deze stammen gaat maar een deel naar school, hetgeen door de overheid overigens wel wordt gestimuleerd. Deze stammen hebben echt heel weinig. De kleding bestaat uit wat doeken en schoenen gemaakt van oude autobanden. Wat een contrast met die dure toeristen. 
Na 1,5 uur hobbelen bereiken we de plek waar we kunnen afdalen in de krater. Beneden staan de dieren al op je te wachten: zebra, gnoe, pumba's (wrattenzwijn) en impala's zover je kunt kijken. Wel honderden of duizenden. We gaan op zoek naar de meer bijzondere dieren. En natuurlijk ook naar de BIG 5: olifant, leeuw, buffel, luipaard en neushoorn. De moeilijkste hiervan is de neushoorn. Die zijn er alleen in dit park, daarbuiten worden ze allemaal gedood door stropers. Maar we hebben geluk, al snel zien we 3 neushoorns. Wat een grote dieren. Ook de buffels en enkele olifanten zien we al snel. Dan verder naar de volgende gigant: de Hippo ofwel nijlpaard. We komen bij een zogenoemde hippopool. Hier liggen zo'n 20 hippoos te dobberen in het water. Rare beesten overigens, ze leven in een gebied waar het 35 graden is en hun huid kan niet tegen de zon. Daarom dobberen  ze overdag in het water en komen ze 's nachts eten. Nijlpaarden zijn agressieve dieren dus we gaan maar niet met ze zwemmen vandaag. 
Rond de middag lunchen we uit onze goed gevulde lunchbox met uitzicht over een andere pool met enkele hippoos, boven ons vliegen wat gieren die ook lunch willen, dus we eten maar in de auto. Wat een contrast trouwens, een lunchbox die zo goed is gevuld dat je het niet eens op kunt en de maasaikids die niets hebben. We bewaren de rest van de box en geven die later op de dag aan de kids. Het is bijna genant, maar de kids zijn er hartstikke blij mee. 
Na de lunch vervolgen we onze weg door de krater en zien nog enkele leeuwen, veel gnoe, zebra, buffels en wat giraffen.  Halverwege de middag rijden we de krater weer uit richting de serengeti. In het Ndutu gebied in het zuiden zullen we vannacht slapen. Opnieuw rijden we langs de vele kuddes met maasaikinderen en kleine dorpjes.  Na 1,5 uur gaan we van de hoofdweg ( al moet je je daar niet al te veel van voorstellen) af en gaan verder op een spoor. Het is nu nog 28 km naar de lodge. In het gras lopen vele sporen maar de gids weet de weg! Wij hebben geen idee het ziet er allemaal hetzelfde uit. We rijden een tijd over een grote vlakte ( serengeti betekend grote vlakte) met duizenden gnoes, zebra en gazelles. Deze groepen zijn onderdeel van de grote trek, ofwel great migration. Er zijn ook al veel jonge zebras en gnoes een mooi gezicht.
Na weer 1,5 uur hobbelen komen we aan bij de Ndutu lodge. Een prachtige lodge midden in de wildernis waar we een bungalowtje krijgen. Hoe krijgen ze dergelijke mooie dingen toch voor elkaar in die wildernis?  Vanuit onze veranda kijken we uit over de vlaktes en het Ndutu meer in de verte. Niet te beschrijven!
Na een prima diner duiken we wederom op tijd het bed in, morgen is er weer zoveel te zien!

Foto’s

1 Reactie

  1. Berthy:
    3 maart 2013
    Met plezier lees ik jullie verslagen. Dames, geniet ervan!!!