Woensdag 29 november: Sint Maarten en een beetje Saint Martin

Vanmorgen op tijd wakker. Het schip legt om 8:00 aan en we willen natuurlijk niets missen. We hebben geen tours geboekt, maar we willen wel graag wat van het eiland zien. Dus we lopen op tijd de kade op om te kijken of we daar zelf iets kunnen regelen wat wat minder massaal is dan de grote toerbus van Celebrity…

Net buiten het toeristengebied zien we een taxi standplaats waar ze heel graag een ritje met ons, en nog 6 anderen, over het eiland willen maken in een busje. Prima zo met 8en. 

We gaan snel weg van de “plaza” met alle juwelen en diamant winkels (wie koopt er nou zoiets zou je zeggen, maar het stikt van die winkels op deze en vorige stopplek. Dus kennelijk is er een markt) Maar voor ons niet, wij gaan op pad met de andere iets avontuurlijkere oudjes……..

We rijden oostwaarts richting Guyana bay en Oyster point. De chauffeur verteld onderweg vanalles over t eiland en vooral over orkaan Irma die in 2017 als een categorie 5+ (want 6 bestaat niet) over het het eiland raasde en heeel veel ellende bracht. Niet alleen de orkaan was heftig, maar ging ook gepaard met een tsunami van wel 30 meter. Werkelijk alles werd weggevaagd en vele mensen vonden de dood. Daarna kwam Corona, dus t was een zware tijd. Nu, 6 jaar later zie je nog de gevolgen, hele wijken (vooral dicht aan de kust) zijn verlaten en nooit meer opgebouwd. Mensen die er woonden zijn vaak  niet meer teruggekomen of simpelweg vermist.Toch is er ook heel veel weer wel opgebouwd en zie je overal nieuwe huizen en hotels verrijzen. Dat moet wel, want st Maarten draait vrijwel volledig op het toerisme. We maken een  paar stops met prachtige uitzichten over de azuurblauwe zee. Daarna rijden we door naar st Martin, het Franse deel van het eiland. Ook hier veel kapot nog, maar ook alweer veel herbouwde huizen, met vooral die fleurige Caribische kleuren overal. Het Franse deel lijkt wat “kneuteriger”met nauwelijks hoogbouw en gezellige straatjes met restaurantjes en winkeltjes. Na zo’n 3 kwartier gaan we via de westkant weer terug naar het Nederlandse deel van het eiland, we komen weer in st Maarten. Hier zie je veel meer hogere hotels en toerisme met een grote luchthaven en meerdere jachthavens. We worden rondgeleid langs de dure huizen waar de verschillende wereldsterren wel eens verblijven (geen idee meer wie, maar wel heul beroemd….)

De volgende stop is op Maho beach. Hier start direct de landingsbaan van het prinses Juliana AirPort, de vliegtuigen scheren echt net over je hoofd met een hoop lawaai. Het strandje staat en ligt bomvol met mensen die dit willen zien en voelen, want als er een groot vliegtuig overkomt waait en trilt de hele boel.

Na nog een foto stop worden we ruim 4 uur later afgezet in phillipsburg, de hoofdstad. Ook hier is alles gericht op het toerisme, met vele winkeltjes, en restaurantjes.

We eten een hapje en gaan nog een uurtje of 2 op het witte fijne zandstrand liggen. Wat is die zee toch azuur blauw. Net als in die tropische films, maar dan nu in t echt. Tegen half 5 gaan we met een watertaxi weer terug naar onze boot want om half 6 gaat de toeter en varen we weer weg. Tijdens dat ritje worden we ook nog geëntertaind, “country roads take me home” en iedereen zingt mee. Erg grappig! Maar wel op tijd zijn want als je de boot mist (letterlijk dus) heb je een probleem want ze wachten niet….. dus zijn wij braaf op tijd.

We zitten nu lekker op ons balkon en zien de zon in de zee zakken, met zijn prachtige oranje rode kleur. Hoe mooi wilde t hebben!