Dinsdag 24 mei Niagara falls

Vandaag ontwaken we voor het eerst deze vakantie op de camping en hebben we geen strak programma of haast. Het begint echt een beetje op vakantie te lijken. 

Ook het weer zit enorm mee, het is een helder blauwe lucht en al snel heerlijk warm in de zon. Dus ontbijten we buiten aan de picknick tafel in een shirtje.

We bekijken de route voor de komende dagen en stemmen we wat we vandaag gaan doen af via de app met Ton en Ton. Zij zitten op een andere camping zo’n 2 km van ons vandaan.

Marielle heeft bericht gekregen van de Canadese overheid, dat zij had moeten testen op de luchthaven, maar dat heeft niemand vertelt daar… Je kunt random moeten testen bij aankomst en dat was dus het geval. Nu heeft Marielle de hele ochtend allerlei instanties gebeld en gemaild. Om te vragen wat nu, want er staat een boete van 5000 dollar op als je hier geen gehoor aan geeft. Toch geen grappen…. Erg verwarrend allemaal en balen dat we dit nu moeten regelen. Ook omdat het niet lukt om dit via telefoon of mail goed af te handelen…. Morgen maar terug naar de luchthaven, waar het probleem is ontstaan….

Na de lunch nemen we de bus naar de watervallen. En gaan in het dorp even wat winkeltjes bekijken en koffie drinken. Ton, Ton en Freek ontmoeten we op het plein, we lopen samen naar de watervallen. Met dit zonnige weer is het uitzicht ook weer overweldigend. 

De boot gaat vandaag niet aan de Canadese zijde, dat is jammer.

We lopen we een stuk langs de rivier naar de Horsshoe falls, de grootste van de twee. Daar kan je kijken naar de plek waar het water met geweld naar beneden stort: 154 miljoen liter per minuut en dat al eeuwen…..

We besluiten om met een lift naar beneden te gaan naar een platform waar je bij de voet van de waterval terecht komt. Daar moet je wel een regenjas aan, want je staat in de gevarenzone. Vanuit dat standpunt is het ook erg mooi 🤩.

Na dit natuurwonder te hebben bekeken van alle standen, is het tijd voor koffie en lopen we terug naar het plein, tussen alle entertainment. Gisteren was het hier overvol op de feestdag en vandaag is het erg rustig. We genieten van het zonnetje en kijken naar de mensen om ons heen.

We zien vaak mensen lopen, die aan de rand van de samenleving leven. Psychisch niet in orde en dwalen tussen de menigte, roepend in het niets. Er zijn er hier veel meer dan in Nederland. De zorg is hiervoor duidelijk minder goed geregeld. 

We besluiten te gaan eten in het Hardrock cafe.

Daar kijken we onze ogen uit, naar alle attributen van wereld sterren die hier aan de muur hangen. Gitaar van pink floyd of pak van Prince. 

We eten heerlijk en het gezellig om nog een keer met z’n allen aan tafel te zitten. 

We pakken de bus weer terug naar de camping en nemen afscheid van elkaar. Morgen gaan we ieder ons eigen route volgen. Ton, Ton en Freek gaan naar het oosten en wij naar het noorden. 

Wederom een indrukwekkende dag en moe en voldaan gaan we om 22.30 uur al naar bed.