Maandag 13 juni: Ruim 400 km van St. Peters naar Graves Island.

Vandaag gaan de we de Bretonse eilanden verlaten. We staan vroeg ( rond 8 uur) op. Het is heerlijk weer en we ontbijten buiten met de korte broek aan. 

We maken de camper weer in orde, alles eruit wat er uit moet: vuilwater, wc inhoud en vuilnis. En schoonwater en de stroomkabel en de afvoerslag erin. We kunnen weer op pad. 

We doorkruisen vandaag een groot deel van de provincie Nova Scotia van noord naar zuid.  Onderweg hebben we een klein deel een net aangelegde snelweg waar je 110 km/u mag, maar de meeste weg die we afgelegen is een gewone doorgaande weg waar je soms 80, 70 of 50 km/u mag en gelijkvloerse kruisingen heeft. Dat schiet niet echt op, maar we zien daarin tegen wel heel veel onderweg. 

We starten onze route over de nog niet voltooide snelweg en verbazen ons erover hoe onmogelijk dat ruige landschap eigenlijk is om er een weg te kunnen leggen. Het is zeer wisselend van hoogte, veel rotsen, grote keien en heel veel meren, rivieren en bossen. Zo’n weg ligt er niet in enkele maanden…. 

En om er toch een beetje vaart in te houden, sluiten ze midden op de dag een deel even af om het viaduct in orde te maken en staan we abrupt stil op de snelweg voor 25 minuten. En verder op is dan weer het rechterdeel klaar en dan het linker en switchen we tig keer van weghelft 100 km lang. 

We stoppen in Antigonish, een Schotse enclave in Canada, met zelfs een Keltische universiteit. Daar vinden we een leuke koffiebar en de cappuccino maar vooral de koek, specialiteit van het huis, is heerlijk. 

Ook tanken we de bus weer vol. De benzine is hier ook de afgelopen weken duurder geworden. Betaalde we eerst nog 1,43 euro per liter, nu is deze 1,65 euro.  Altijd nog veel goedkoper dan in Nederland, maar past niet in de koffer🧳⛽️🤷🏻!

Onderweg zien we een ree 🦌langs de weg. Die hadden we nog niet gespot.

De volgende stop is de Walmart bij Truro. Weer even de benen strekken en vooral nieuwe koelkast vulling kopen, want die was weer erg leeg na 4 dagen op een eiland te hebben gekampeerd.

Helaas is het weer zo als voorspeld omgeslagen naar regen 🌧.

Dus de lange broek kan weer aan👖.

We lunchen in de bus. We hadden vanmorgen sandwiches gekocht bij de koffiewinkel. En ook deze waren heerlijk. Weer eens wat anders dan een snee brood met kaas of kip.

We rijden weer verder en besluiten toch nog een leuke tussenstop te maken vandaag in die 400 km.

Na Halifax rijden we weer langs de kust en stoppen bij Peggy’s cove, een klein toeristisch havendorpje in the middle of nowhere.

Natuurlijk hebben ze een vuurtoren met een geweldig mooi uitzicht, maar ook een ander landschap dan elders. Hier heeft een gletsjer gelegen en de kust is bezaaid met glade grijze rotsen en stenen en weinig bomen maar veel mos en lage begroeiing. Het lijkt op Noorwegen. Ook het haventje is net wat anders dan de tientallen die we hiervoor hebben gezien. Dus zeker de omweg van 65 km waard. Het is erg fotogeniek en daarom ook weer veel plaatjes geschoten. Het dorp is heel goed onderhouden, de houten huisje in mooie felle kleuren. En heel veel gekleurde Canadese stoelen. Daarnaast nog een vuurtoren en vissersgerei… En de foto’s zijn top!

We rijden nog een uur verder naar de uitgekozen camping. Wederom volgen we een hele mooie kustweg. De camping ligt op een eiland: Gaves Island. Er is een klein brugje naar het eiland en verder is het eiland 🏝 een camping groot. Het ligt in een grote baai aan de oceaan. Erg grappig.