Zondag 30 sept. 2018. Terug naar Miami.

Vandaag gaan we weer op pad en verlaten Orlando. We hebben een lange route vandaag: 400 km. Wederom is het in de ochtend al flink warm, dus de airco in de auto draait overuren. We pakken de tolweg, anders halen we de route niet voor het donker. De tol betalen gaat of aan een loket of automatisch via de tolbadge in de auto. We kiezen voor de 1e optie, zodat we zeker weten dat we betalen en geen bekeuring oplopen. Halverwege de route komen er helemaal geen loketten meer en hopen we de de badge ook werkt. Daar komen later wel achter via het verhuurbedrijf. Die schrijft de tol onkosten van de creditcard af. 

De eerste stop is in Cocoa beach, een knus dorp op de hele grote zandbank voor de oost kust. Deze zandbank is 150 km lang en er loopt een weg overheen en is geheel bebouwd. Met bruggen wordt deze zandbank om de zoveel km verbonden met het vaste land.

Op de pier is het al gezellig druk in de ochtend en het strand ligt al vol. Helaas is er sterke stroming en mag er niet gezwommen worden vandaag aldus de rode vlag bij het strand wacht  huisje. Wel zijn er veel stoere jongens in zee met een surfplank. We drinken wat aan het einde van de pier en zittend in een schommelstoel, bekijken we het surfen. Althans het vele wachten op die ene voortreffelijke golf, die dan nog vaak net gemist wordt. 

We snuffelen nog wat rond in de toeristen winkeltjes op de pier en lopen de bekendste surf en sport zaak van Florida binnen: Ron Jon. Echt in heel Florida maken ze reclame voor deze gigantische winkel in dit kleine dorpje. Na de koffie gaan we verder naar Miami en stoppen we alleen nog om van chauffeur te wisselen. Om 18 uur bereiken we eindelijk Miami en moeten we even zoeken hoe we het beste het hotel kunnen bereiken. Het ligt namelijk echt in het centrum tegenover de pier en het is erg druk in de stad. Gelukkig mogen we even bij de achteringang stoppen, zodat we kunnen inchecken en de koffers in onze kamer kunnen stallen.  Daarna moeten wij weer door op naar het vliegveld. Daar moet de auto vandaag weer ingeleverd worden. En ondanks 2 navigatiesystemen lukt het maar moeilijk om de juiste ingang bij de autoverhuurbedrijf te vinden. Maar uiteindelijk na de snelweg op en af en keren, lukt het ons en is Alamo weer in bezit van hun Jeep. Jammer dat we deze auto terug moeten geven. Hij reed heerlijk en was erg luxe uitgerust. Maar ja, hij paste niet in de koffer....

Inmiddels is het donker en moeten we met openbaar vervoer terug naar het centrum. We zoeken de metro en stappen nog een keertje over op een monorail en komen precies bij het hotel uit. 

We lopen naar de pier en daar is het waar je rond etenstijd wezen moet. Live muziek en veel mensen. Er wordt gedanst en geflaneerd. Veel latin klanken dus een swingend geheel. We eten bij hardrock cafe en kijken daarna nog even op de pier naar de band en de swingende menigte.

We steken de straat over en ons hotel binnen. Dat is makkelijk.

We kijken direct op de haven en daar gaan we morgen inschepen voor onze cruise naar de Bahamas.

Het internet op de boot is erg beperkt, dus de verhalen van onze cruise worden wel geschreven maar zullen pas vrijdag avond op de site belanden, helaas. Hopelijk werkt de whats app wel.....