Zondag 29 mei: La Maurice National Park

Vannacht hebben we allebei niet zo goed geslapen. De camping ligt niet alleen een paar 100 meter van de snelweg, maar ligt ook vlak bij het spoor en die treinen hebben kennelijk de opdracht om flink te toeteren als ze eraan komen. Niet één of twee keer, nee liefst een keer of 7-8. Niet heel bevorderlijk voor de nachtrust. Dus om 8:00 zijn we wel wakker en na het ontbijt en de dagelijkse camper klusjes zijn we tegen half 10 onderweg. We rijden Montréal voorbij richting het noorden. We gaan naar La Mauricie np, dat ligt zo’n 230 km noordelijker richting de stad Quebec. We schieten lekker op over de grote weg, het is niet zo druk op zondagochtend. We willen even stoppen om een koffie te halen langs de weg, maar dat blijkt moeilijk. Ook hier hebben ze te maken met personeelstekort (na Corona) want alleen de drive inn gedeeltes zijn open bij Tim Horton (onze koffieboer). Overal hangen bordjes personeel gezocht. Wel jammer, want met onze bus van ruim 3,5 meter hoog kunnen we niet door de drive-inn.

We rijden nu meer richting het platteland en passeren al een mooie waterval. Dan rijden we verder het Maurice NP. in. Net als bij Algonquin park kronkelt zich een hoofdweg van ongeveer 70 km rond door het park. We stoppen eerst bij de entree om een “permit” te krijgen en reserveren een plekje voor vannacht op de park camping. De eerste stop is bij Esker, een paar honderd meter voorbij de parkeerplaats is een mooi picknick plek met uitzicht op het laatste eindje van het Wapizagonke meer. Dit is een meer van ongeveer 25 km lang wat zich in de lengte van het park bevind. Na onze lunch stop, rijden we weer een klein stukje verder en stoppen bij een  uitzichtpunt: Ile-aux-pins. Dit is 250 meter lopen van de parking. Easy, ware het niet dat die 250 m steil naar beneden gaan, met veel trappen. Maar het is de moeite waard want het uitzicht over het meer en het kleine eilandje erin is prachtig. Het is overigens erg mooi weer vandaag. Een graad of 25 en grotendeels blauw met her en der wat wolken. Zo’n 20 km verderop stoppen we bij het begin van het Wakizagonke meer. Hier kun je kano’s of een kayak huren. We proberen eerst een Canadees, maar daar zit je wat hoger en dat voelt erg wiebelig. Dus snel maar ingeruild voor een gewone kano. Met zijn tweetjes varen we heerlijk een uurtje of twee over het meer. We varen langs de zijkant van het meer in de hoop nog wat wildlife te sporten. Dat zien we niet, maar wel een hele grote bever burcht. En veel bomen en prachtige uitzichten over het stille meer. Tegen 5 uur leveren we de kano weer in en rijden de laatste 50 km naar de camping. Het is er heerlijk rustig, je hoort helemaal niets. Heerlijk. Het eerste uurtje liggen we dan ook te dutten voor we het eten van vanavond gaan maken. Helaas niet buiten eten want de vele kleine vliegjes eten dan toch net iets te veel mee, maar gelukkig prikken deze niet.