Woensdag 8 juni van Fundy bay, naar Prince Edward Island.

Vanmorgen wakker geworden op de camping van Saint Martin met uitzicht op de bay of fundy. Mooi. Na de gebruikelijke ochtend zaken rijden we terug richting Moncton zo’n 100 km terug naar het noorden. We vervolgen de Fundy Coastal Drive die op dit stuk helemaal niet meer langs de kust gaat, maar over glooiende groene heuvels. We rijden langs enkele kleine plaatsjes met een stuk of 5 huizen, maar verder is er niet veel. We hebben een deel van de tijd zelfs geen bereik met de telefoon, zo afgelegen, dat hadden we nog niet eerder. Vandaag hebben we een beer gezien, maar helaas leefde die niet meer, lag langs de kant van de weg. Sneu hoor. We hadden niet eens door dat hier ook beren konden zitten. Overal staan borden van pas op voor elanden (en die zie je ook niet echt) maar nergens van beren.

Eind van de ochtend komen we aan in Moncton waar we afgesproken hebben met Jeremie van Mr. Mobile, road truck service. Hij heeft ons maandag uit de brand geholpen met het wiel repareren. Maar we moesten nog een check laten doen zo’n 200 km later. En gezien we toch langs Moncton terug moeten rijden zien we Jeremie nog een keertje. Na weer wat boodschappen bij de Walmart en een lekkere koffie bij de rivier vervolgen we de weg naar de volgende “provincie/state” Prince Edward Island. Het is de kleinste provincie van Canada, een eiland van 225 km lang en 30 km op zijn breedst. Aan de ene kant kom je op het eiland over een 13 km lange brug en aan de andere kant gaat een Ferry. Wij rijden het eiland vandaag op over de lange brug. We rijden langs kleine dorpjes en stoppen in Kensington, één van de grotere (maar ook niet zo groot) plaatsen op het eiland. We lunchen er in een oud stationnetje, erg schattig en de BLT (broodje bacon, lettuce, tomato) smaakt prima. We vragen advies aan de bediening wat nog leuk is om vandaag te gaan zien. Zij stuurt ons naar het plaatsje Cavendish. Daar zijn een aantal toeristische winkeltjes en restaurantjes en er begint een weg echt langs de kustlijn (prince Edward national park). We stoppen even bij de winkeltjes, kopen een magneet voor ons bord (dat nieuwe bord wordt alweer een stuk voller na daze vakantie!) en gaan dan door richting de kustweg. De toegangspoort van het national park/kustweg is wel open, maar zo vroeg in het seizoen is er nog niemand om de tol te innen. Mooi zo, dat hebben we al zo vaak gedaan. Het is een route van ongeveer 10 km met meerdere stop plekken waar je naar een mooi uitzicht of naar een klein strandje kunt lopen. Op veel plekken is de kust rood,  hoog en steil. Op één plek zijn er trappen gemaakt zodat je naar beneden kunt lopen. We lopen over het smalle strandje (Max 3 meter) een stukje naar het oosten. Daar hebben we mooi uitzicht op de hoge rotsen en er is een heel groot gat geslagen in de wand zodat er nu een doorkijk is. Tegen 18:00 uur komen we aan op de camping “vacationland”. Zoals de meeste campings bestaat deze voor 75% uit seizoensplekken (kort seizoen hier van eind mei tot eind september) en een paar veldjes voor mensen die kort staan. Meestal staan er maar 3-4 andere campers zoals wij, maar hier staan we alleen op het grote veld. Lekker rustig!

Gezien het droog is en een graad of 18 willen we nog ff lekker buiten zitten. Helaas moeten we de buitenruimte delen met muggen en vliegjes. Niet gigantisch veel, maar ze weten die enige mensen op dit veld wel allemaal te vinden. Dus ipv relaxt ff te zitten, ben ik steeds moorden aan t plegen…..

Dus toch maar de toevlucht genomen in onze camper met een hordeur, wel zo rustig!