Donderdag 14 maart, de kers op de taart

Donderdag 14 maart, de kers op de taart.
Vandaag gaan we nog een dagje relaxen. Genoeg Dar es salaam gezien en ook de "winkelstraat"  kan ons niet bekoren.
Om half tien worden we opgehaald met de taxi om naar de ferry naar Bongoyo island te gaan. De ferry vertrekt om 10 uur.  Nog een laatste tropische verrassing in melkchocola zullen we maar zeggen. Als we daar om 9:50 aankomen blijkt de ferry al 20 minuten eerder vertrokken. Niet nieuws hoor zoiets, volgens onze chauffeur hadden ze de tijden veranderd. Ook al stond hij dit te vertellen voor een verweerd bord waar als vertrektijd 9:30 stond......  De volgende boot vertrekt om 11:30 uur, dus dat wordt wachten. Gelukkig vertrekt de boot vlakbij de "slipway".  een complex van winkeltjes bij een groep hotels. Deels al af en deels nog in opbouw. Maar hier brengen we makkelijk de tijd door. Er is namelijk een prima terras en we drinken er een lekkere cappucino. Dan lopen we nog even langs de winkeltjes  met toeristenspulletjes, maar hebben niet veel meer nodig. Trouwens het geld is ook op!
Dan gaat de ferry, alhoewel dit een groot woord is. Eerst lopen we 30 meter kniehoog door het water, dan klimmen we in een sloepje. Deze vaart  500 meter de zee op en daar stappen we over op een grotere boot. In ruim een half uur tuffen we over de blauwe zee naar Bongoyo island. Daar weer hetzelfde proces met het kleine bootje maar dan andersom. Op het eiland staan wat parasols en er is één restaurantje.  Een hutje met bananenbladeren en ze koken en bakken er volop. We gaan liggen onder een parasol en genieten van deze laatste dag. Kon slechter: op je rug in de zon op een wit strand met een felblauwe zee.  Op en toe duiken we het water in, om te snorkelen of te zwemmen. Afkoelen doet dat trouwens maar amper want met name de bovenste 40 cm van het water zijn warm als soep. 
Wat een mooi toetje op de taart zo'n laatste dagje strand!  Rond 17 uur gaat de boot weer terug. Onze chauffeur staat al op ons te wachten en brengt ons terug naar het hotel. Daar gaan we nog even lekker douchen om al het zand van ons af te spoelen. 
Via de roomservice (klinkt luxe he, maar ze hebben geen restaurant dus er liggen een aantal menulijsten van restaurants in de buurt en die komen ze dan op de kamer bezorgen) bestellen we ons eten.
Daarna is het zaak alles weer in de tassen te laden want het zit er bijna op onze geweldige reis. Vannacht om 4:30 vliegen we, eerst naar istanbul en dan terug naar ons koude kikkerlandje. Zal wel wennen worden zo' groot verschil in temperatuur. Hier 35 graden en thuis rond het vriespunt!!!!

Deze reis was in allerlei opzichten bijzonder. De dieren in de wildparken, de kinderen en harde werkers van het Umoja project, de mensen die we ontmoet hebben en het strand van zanzibar.
Vooral het contact wat we mochten hebben met de mensen van dit land was een geweldige ervaring. Altijd zo vriendelijk, zo aardig. En dat terwijl wij eigenlijk maar reizigers en voorbijangers zijn in hun leven. Maar toch altijd bereid om ons een kijkje in hun leven te geven. Trots op wat ze laten zien. Geweldig!

Ook  was het leuk om van iedereen reacties te krijgen op ons dagboek, elke keer als we internet hadden keken we direct naar reacties en mails van thuis. Grappig dat je zelfs in de middle of nowhere dan iets hoorde van het thuisfront!

Speciaal willen we Henny en Annie bedanken voor alles wat ze met ons gedeeld hebben. De bezoekjes bij de kinderen en de school, het dispensarium, de huisbezoeken en alle andere bezigheden.  Zij doen dit duidelijk met hart en ziel. Jullie zijn kanjers! Asante sana kwa kila kitu 
Mkuu heshima kwa kazi yako (succes met vertalen!)

Vele groeten Marian en Marielle