Vrijdag 7 april. The wet tropics.

Vandaag start de dag grijs en nat.  We besluiten om de bergen in te gaan. Hopelijk is het daar ander weer en we kunnen lang in de bus zitten want het is 1 1/2 uur rijden. Na een 1/2 uur zuidwaarts gereden te hebben, draaien we van de highway af en gaan west. We rijden door een zeer groen glooiend landschap wat al snel bergachtig wordt. We krijgen een slingerweg met scherpe bochten 20 km lang de berg op door een dicht regenwoud. Het is prachtig. 
Boven op stoppen we voor een lookout, maar ver reikt onze blik niet. Er hangen slierten wolken in het dal.
Onze eerste doel is lake Barrine. Een volgelopen krater in het dichte woud.
Aan het meer staat een theehuis en we genieten van Devonshire tea. Thee met scones, jam en cream. Mmm heerlijk en een mooi uitzicht. En voor het eerst gaan we niet buiten zitten, maar in de serre. Het is fris hier. 24 graden. Dat gaat thuis weer erg wennen worden.....
We lopen een stuk het woud in naar grote kauri bomen, deze zijn enorm: 50 meter hoog. Wij zijn heel klein. Ook zien we nog hele mooie vlinders in blauw en groen.
Helaas regent het steeds, dus maakt het woud zijn naam wel waar vandaag. Echt serieus regenwoud. 

In een ander bos staan ook geweldig mooie bomen: curtian fig trees. Een vijgzaadje komt op een andere boomtak en gaat weeldig groeien en neemt alle voedingstoffen uit de grond. De eigenlijk boom bezwijkt en valt om... tegen een andere. De vijg laat zijn wortels naar beneden vallen en deze vormen een gordijn van wortels na tientallen jaren. 
We gaan verder naar het stadje Atherton. We hadden van een mevrouw op de camping begrepen dat ze hier een grot met kristal hadden.... ja en nee....
Ze hadden een winkeltje waar ze kristal verkochten en daar hadden ze een nepgrot van plastic in gemaakt... niet de attractie waar wij op hoopten!
Niet elk advies is bruikbaar, zullen we maar stellen.
We rijden naar het zuiden en stoppen bij een kaasmakerij en kijken hoe kaas wordt gemaakt. Vandaag werd het gorgonzola. Dus dat is niet altijd Italiaans.
Ook hebben we de dieren op de farm een bezoek gebracht. We vonden ze zielig, ze leefde op beton. Geen reclame, vonden wij.
Op naar de volgende stop: de waterval van Malanda. Nou, met die weer moet dat een attractie zijn.... ze hebben hele mooie watervallen in Australië, daar hoort deze niet bij! Het is meer een stroomversnelling. 
We rijden verder om platypus (vogelbekdier)te spotten. Er is een plek in een meertje bij een viskweker farm waar je deze zeer zeldzame beestjes kan zien in het wild. Dus wij daarheen. We kregen meteen uitleg over hoe ze leefden. Ze zijn zoogdieren en zijn 30 cm groot. Ze eten alles wat een hartslag heeft, kikkers, insecten, vis en ze leggen eieren. Ze hebben een buidel en het kindje is superklein en weegt 2 gr bij de geboorte. Het dier heeft geen tepels maar een lekke buikhuid. Nou, weten jullie dit ook weer! 
Met deze kennis gingen wij op pad naar het meer. En jawel na even turen over het water spotten wij verschillende rare model lijfjes boven water om lucht te happen. Je moet snel kijken, want de beestje zijn vliegensvlug en gaan weer minuten lang onder water. Maar we hebben ze gezien! En op de foto.
Daarna dezelfde mooie weg weer terug door de bergen naar Cairns. 
De avond brengen we relaxt door in het hotel en eten nog een hapje buiten de deur.