Zaterdag 22 sept. 2018 Nogmaals Everglades maar dan anders.

We gaan vroeg op pad want we hebben veel op het programma vandaag. 300 km voordat we op de volgende slaapplek zijn en hier en daar ook nog een activiteit onderweg waar we graag aan deel nemen. De wekker loopt rond 7 uur af, is dat ook vakantie?

Na het ontbijt gaan we verder noord west waards en is ons eerste doel: Shark Valley. Een rare naam voor een gebied in het natuurpark Everglades waar geen haai te bekennen is maar waar het wel stikt van de alligators. We zijn mooi op tijd en kunnen met de tour van 9.30 uur mee in een open bus om twee uur op een veilige manier alligators en ander wildlife te spotten. Een gids vertelt ons alles van het gebied, de dieren en de geschiedenis. Terwijl we proberen zoveel mogelijk wild te zien. We zien grote reigers en andere vogels die er op lijken, maar dan duikt er plots een alligator op, net naast ons en even verder op weer een. Ook al is dit niet het seizoen om er veel te zien omdat het nu het natte/ warme seizoen is en de beesten meestal schuilen onderwater, zien we er toch regelmatig eentje vlak bij de weg en spotten ook nog een nest kleintjes, net uit het ei. O, erg schattig. Gelukkig was moeder niet te zien. Die passen heel goed op hun kleintjes en zijn dan niet al te vriendelijk... Al vraag ik mij af, of je überhaupt over vriendelijke alligators kunt hebben???

Halverwege de route mag je uit de bus en naar een uitkijktoren lopen. Onderweg hoor je allerlei geritsel en gegrom uit de bosjes, soms is het maar goed dat je niet alles ziet om je heen. Op de uitkijktoren kan je ver over de ondergelopen grasland kijken en de mangrove bossen. Het gebied is honderden vierkanten miles groot, helemaal van de oost naar de west kust van Florida. En het water stroomt van midden Florida door dit gebied naar de oceaan in zuiden. Het is immens, maar voor toeristen maar op 4 plaatsen toegankelijk. Maandag waren we in dit park in het zuiden en vandaag in het noorden en westen. 

We gaan weer verder met de bus en zien nog enkele exemplaren. Je moet wel goed kijken, want je ziet vooral 2 ogen boven het water uit komen, de rest van het lijf is niet te zien.

Na 2 uur weten we heel veel van deze natuur en besluiten nog een stukje te lopen over een vlonder pad door een mangrove bos. Wel een beetje spannend. We blijven goed midden op het pad lopen..... ook al zei de gids dat er nooit wat gebeurd met die beesten, ik probeer het niet uit te lokken. Halverwege de route wordt onze dapperheid rijk beloond! We zien echt net onder onze neus een nest kleine alligators van 25 cm groot en wel zeker 8 zwemmen, klauteren en zonnen. Gelukkig is ook deze keer mama alli niet te zien, pufff. We vergapen ons aan dit natuur schoon. 

We stappen weer in onze mooie Jeep en rijden weer verder naar het westen. We gaan letterlijk coast to coast vandaag. Bij de west ingang van het park is onze volgende stop. We gaan met de air boat mee. Een hovercraft boot die snel tussen de mangrove en over de ondergelopen grasland raast. Dat willen we mee maken. Dus boeken we weer een tour... waar blijft ons geld toch??? Al die dingen kosten bakken met geld, maar zijn zo leuk. En thuis hebben we dit niet! 

We gaan met kapitein Dwight mee 1 uur scheuren tussen de mangrove en zo nu en dan stoppen om een alligator te spotten. Het is hartstikke gaaf. Die boot gaat snel en de kapitein maneuvreert ons rakelings langs de smalle kanaaltjes in het mangrovebos. Natuurlijk wordt er ook wat stoer wat rondjes gedraaid op wat open plekken. Echt een mannen speeltje zo’n boot. Je moet wel een gehoorbeschermer op, want die grote ventilator achterop maakt een klere herrie! De alligators zijn nu echt heel dicht bij. Ze zwemmen rond de boot en je kunt ze bijna aanraken. De kapitein vindt het heel gewoon en stap gewoon uit de boot bij zo’n grote jongen. Wij blijven veilig op de boot en vinden het dichtbij genoeg. 

Inmiddels is het zonnige weer van de ochtend omgeslagen in grote dreigende wolken, maar we houden het droog tijdens de tocht.

Ook aan land spotten we nog enkele grote en kleine jongens. Ze zitten hier werkelijk overal. Even verder op is nog een wandeling door de mangrove en daar mogen we een alligator vast houden. De stoere gast kijkt ons aan en pakt de kleinste uit de kooi. Maar wij zien de wond op zijn arm en hoeven niet zo nodig. Hij geeft toe dat hij pas is gebeten door een alligator van 1 meter. Wij aaien de 30 cm alligator pas als hij een bandje op zijn bek heeft en vasthouden laten we aan anderen over..

We tanken en lunchen want het in inmiddels al na 15 uur en rijden door naar de west kunst. Inmiddels valt de regen met bakken uit de lucht. De tropische buien zetten meteen de straten blank. Gelukkig trekt het na 1 uur weer open en stoppen we bij het stadje Naples. 

We wandelen over de pier en zien 2 dolfijnen spelen verderop in zee. Helaas te ver weg om dit vast te leggen.

Het water is hier niet blauw, zoals het zou moeten zijn. Er is al maanden een natuurramp gaande in dit gebied. Door de vele regen van de afgelopen maanden is alle landbouwmest van het binnenland in een grote concentratie in zee terecht gekomen (redtide). Tonnen aan vis is al overleden en ook vandaag zie je zo nu en dan een dode vis voorbij drijven. Echt heel erg zonde, want ook dolfijnen, schildpadden, walvissen enz leggen het loodje. Het nieuws staat er hier vol van, maar er wordt niet veel gedaan om het te voorkomen.....

Ze zijn niet zo van het milieu hier, alles is ook wegwerp hier, de afvalberg moet hier enorm zijn. We verbazen ons hier elke dag over. 

Dus zwemmen in zee aan de westkust is erg ongezond en gaan we zeker niet doen.

We rijden naar het noorden en komen weer in de bebouwde wereld met zelfs hier en daar hoog bouw. Vele rijke mensen wonen hier in mooie grote huizen direct aan zee met een eigen stuk strand. We rijden over verschillende eilanden die verbonden zijn met bruggen via Fort Meyers beach naar Sanibel island. Daar slapen we twee nachten vlak bij zee in een huisje.

Het is al na 19 uur als we daar eindelijk arriveren. De receptie is al dicht, maar onze sleutel ligt klaar. We laden de auto uit en lopen meteen naar het strand, de zon is net onder. We hebben honger en gelukkig is er een restaurant open. Het is laagseizoen en veel is dicht in niet toeristische gebieden. Hier gaat alles weer in oktober open. Dan is het weer droog en minder warm. 

We eten heerlijk en kopen nog een brood in de buurtsuper voor het ontbijt van morgen. Dan gauw het verhaal nog schrijven en slapen, want het was vandaag een lange en indrukwekkende dag!