Dinsdag 21 februari Cape range nationale park

Zonder airco slapen we op de natuur camping. We wennen aan de warmte inmiddels ook al daalt de temperatuur in de nacht niet onder de 30 graden.
We zien ook de zon op komen om 6.00 uur. Dat is mooi met vele tinten oranje en paars. Vanmorgen besluiten we om nog een nachtje extra te blijven slapen op dit idyllisch oord.  We maken er een relaxte dag van met deze hitte.
We hebben nog voldoende water en eten in onze hut en verder hebben we niets nodig. Er is hier namelijk ook niets te koop de eerste 80 km. Alleen een wc, of te wel een gat in de grond met een pot erop in een hokje. Maar hij voldoet!
Na het ontbijt gaan we in ons privé zee zwemmen en snorkelen. We zien vele visjes maar geen koraal in deze mooie baai. Verder brengen we de dag door met lezen en het kijken naar onze buren. De camping is vrijwel leeg. Maar naast ons woont een kangoeroe familie, moeder en 2 kleintjes. Een mooi schouwspel. Ze barricaderen wel een halve dag de enige wc. Want daar is de enige schaduwplek. En delen moeizaam met ons. Maar als we echt aandringen maken ze even plaats voor een pitsstop. 
Wij verhuizen enkele uren steeds met de zon mee rondom de camper in onze eigen schaduwplek. Maar tussen 2 en 4 is het niet te harden buiten en is de schaduw minimaal. Dan alle ramen open en een tijdje lezen zonder vliegen in de camper. 
Daarna waait het flink vanuit zee en zijn de vliegen weer verdwenen. We smeren ons voor de 5 e keer in met factor 50 en gaan weer naar buiten. Het is heerlijk hier, zeer rustig met enkele nieuwe campinggasten zo tegen de avond.
We wandelen nog een stukje door de duinen naar een andere baai: Sandy bay. Ook deze is geweldig mooi: een verlaten zand strand met azuur blauw water. We zien onderweg nog een red kangaroo. Een grotere soort dan onze buren, dat merk heet Euro ( rare naam voor iets wat niet op een muntje lijkt!). Net vooraan in zee zien we een rifhaai van 80 cm zwemmen, hij blijft ons volgen, maar wij blijven op het droge. We hebben de wonden van de beestenman Freek gezien.
We koken de restjes op wat onze koelbox en raken bijna uitverkocht. Morgen moeten we echt weer naar bewoond gebied. Ontbijt gaat nog lukken, maar lunch moet in het dorp. Ook de accu van de hut raakt leeg ( die van de auto niet,hoor) en de koeling in de box neemt af en de waterpomp houdt het voor gezien. Gelukkig is de box zo goed als leeg en hebben we reserve water 40 l bij in buiten tanken met kraantje. Dus geen nood ook zonder stroom redden we het prima. Terwijl we eten (waait de sla van mijn bord) kijken we naar de baai en gaat de zon weer onder.  De avond brengen we buiten door. Met een hoofd lampje op leest Marielle haar boek uit en de Ipad geeft voldoende licht om dit verhaal te kunnen typen. Wel deel ik het scherm met tientallen vliegjes, zij komen op het licht van het scherm af.