Donderdag 23 Februari: Nanutarra Roadhouse, via TomPrice naar Karijini np.

                                                                                                                    560 km
Vanmorgen werden we wakker met de zonsopgang, om 6 uur al. We zijn nog even blijven liggen, maar omdat we toch allebei helemaal wakker waren en de rit van vandaag een lange is zijn we maar opgestaan. Om 7:30 zaten we al op de weg. De eerste 100 km hadden we  4 tegenliggers. De weg die we rijden blijft rode grond met veel groen, maar langzaam komen er meer heuvels en rotsen. Je wordt er wel ontspannen van, in al de tijd van rijden zijn alle gedachten al een keer voorbij gekomen. Dus je hoeft alleen nog maar te rijden......... 
Na 3 pitsstops komen we bijna 400 km verder aan in TomPrice; de laatste plaats voor Karijini (overigens hebben we  hiernaast nog maar één andere plek gezien: Parraburdoo). Beide zijn mijnstadjes want hier wordt veel ijzer gewonnen in de open mijnen. De meeste auto's zijn wit met gele strepen en van hetzelfde bedrijf. Er is een supermarkt een apotheek, zelfs een ziekenhuisje voor de regio ontbreekt hier niet (flying docters). Wij zijn er een uurtje en rijden  dan door naar Karijini. Dit ligt 50 km verderop. Het bestaat uit bergen met meerdere "gorges" (kloven) waar je in kunt lopen en in de watertjes mag zwemmen. De afstanden van de trails zijn niet groot, maar wel heel steil en hebben vaak een hoge moeilijkheidsgraad. We gaan eerst naar Hamersley Gorge, deze is redelijk goed te doen. We moeten eerst 55 km over een gravelroad. Handig hoor dat we een 4x4 hebben. De weg is redelijk goed, maar her en der erg ongelijk met kuilen, maar voor ons geen probleem. We komen bij de Gorge slechts 1 Aziatische jongen tegen die even kijkt en snel weer weg is. Het uitzicht is fantastisch, rechts van ons is een stuk rots waar bij veel regen een flinke waterval is en daarboven en daaronder een kleine lagune wat dan weer doorstroomt in de kloof. Wij lopen naar beneden naar het watervalletje en de waterpoel die erachter ligt. Het is maar kort maar lastig begaanbaar. Het is mooi helder water en er zwemmen visjes in. Je kunt hier veilig zwemmen en met die hitte laat ik  (Marielle) me dat geen twee keer zeggen. Het koelt heerlijk af en om je heen zie je oeroude gelaagde rotsen in bruin/rood/paarse tinten. Wauw. Helaas moeten we ook weer omhoog dus dat zweet is snel weer terug...maar t was t meer dan waard. Het is inmiddels eind van de middag dus we rijden ff terug naar de hoofdweg (weer die 55km)  en slaan een paar km verderop opnieuw af richting Weano Gorge over de Banjima drive west naar het westelijke deel van het park. We zijn moe van de lange dag dus we gaan direct naar de Savannah campground, onderdeel van het Karijini Eco Retreat. Het is eco, maar gelukkig is er wel een douche en spoelen we alle rode grond van ons af. We koken pasta en zijn weer mooi op tijd klaar voor het donker is. Want hier middenin ( en dan is t ook echt middenin) de natuur begint de rest dan te leven en met name die muggen en andere steekbeestjes behoren niet tot onze favorieten. Vroeg slapen vannacht want morgen wacht er weer een mooie dag.