Vrijdag 24 februari Karijini nationale park

Vrijdag 24 februari
Karijini nationale park
Vanmorgen al vroeg op, om 6.30 uur. De zon was net op en het was nog heerlijk koel buiten. Dus even wat fruit gegeten en meteen aan de wandel gegaan. Vanuit de camping is een voetpad naar een waterval: Joffre falls en  gorge. We lopen een pad door de bush en moeten goed opletten waar we lopen, het gewas Spinifex pikt namelijk ontzettend. En daar hebben ze er heel veel van. Bij de kloof zien we 100 meter in de diepte een beekje stromen en een pool. We lopen verder langs de kloof en komen bij een waterval. Natuurlijk willen wij betere foto's en klimmen een eind de kloof in om dichter bij te komen. Wat is de natuur toch mooi! We klauteren weer omhoog en gaan terug naar de camping. Om 8.30 uur zitten we aan het ontbijt en hebben er al een tocht op zitten.
We pakken al onze spullen weer bij elkaar en vertrekken met de camper naar een ander deel van het uitgestrekte park. Het is 80 bij 100 km groot.
We rijden wederom onverhard naar de volgende stop. We beginnen aardig te scheuren over die rode gravel wegen, zijn dus al erg vertrouwd met onze jeepcamper! 
We lopen weer een stuk de natuur in en komen bij mooie uitkijkpunten waar 4 kloven bij elkaar komen bij Hancock gorge. De vergezichten zijn adembenemend. We rijden verder en bezoeken oxer en knox gorge. Allemaal zo'n 100 meter diep en water onderin en hier en daar een waterval. Het park is afgelopen week ondergelopen door hevige regenval en daarom in er een weg nog dicht. Het park zelf is overigens ook gesloten geweest, daarom zijn we er later dan ons plan. Nu moeten we een heel stuk om rijden om verder te kunnen. In plaats van 19 km moeten we 65 km, dat is hier heel normaal. Vinden de Aussies gewoon om de hoek! We komen nu in het oostelijk gedeelte van het park waar we ook bij de pools zelf kunnen komen zonder onze nek te breken. We hebben al gezien dat class 5 wandelen boven onze pet gaat. Dat is echt rechte wand afdalen met trapjes en reling. Wij houden op ploeteren over rotspartijen en ons steeds maar weer afvragen, zou dit wel het pad zijn?
Op een plek hebben ze een stalen trap met 275 treden, dat was het makkelijkste stuk. Met wat inspanning zijn we onder in de diepe kloof gekomen en werden beloont met een geweldig mooie watervallen en pooltjes om te zwemmen. Fern pool en Fortescue falls. Wouw gaaf. Het water van beide plekken was heerlijk en we hadden de pools voor ons alleen. Zo enorm idyllisch!
Toen weer naar boven en dat bij 38 graden. We waren weer net zo nat van het zweet, dan we van te voren van het zwemmen waren.
We hadden de lunch verdiend. Dus op de picknick plek een overdekt bankje gezocht en daar onze boterhammen opgegeten samen met tientallen vliegen..... helaas steken ze hier ook nog. 
Daarna rijden we het park weer uit en 110 km verder op naar enige dorpje van deze streek: Tom price. Daar doen we boodschappen voor vanavond, jatten even wifi bij de vvv en werken de site bij en appen even met thuis.
Op naar de enige camping in dit gat. Daar springen we meteen in het zwembad. We koelen heerlijk af, maar nog belangrijker we weken de rode stof laag van onze huid. Want alles is inmiddels rood geworden, zowel de camper als de inhoud.... We vragen ons af of de voeten nog ooit schoon zullen worden. Daarna de douche in en schone kleding aan. Wat kan dat toch heerlijk zijn.
Het is al laat voordat we gaan koken, dus buiten koken met een lampje. We eten bami met kip, dat kan weer als we niet lang het vlees hoeven te bewaren.
Andere dagen hebben we niet altijd voldoende accu power om vers vlees te kunnen koelen. Dus moeten we onze maaltijden soms aan passen. Pannenkoeken met fruit kan altijd, want het meel overleeft de grootste hitte. Dus in parken eten zulke dingen. 
De avond brengen verder door in de hut met airco en zonder vliegen. Ook dat kan alleen bij luxe campings met stroom. Anders werkt hij niet en wordt het zweten in bed.