Vrijdag 3 juni Waterton

Vrijdag 3 juni Waterton
Vandaag blijven we voor het eerst een tweede nacht op dezelfde camping. Maar echt een rustdag is het niet geworden....
Vannacht hebben we de storm goed doorstaan, vanaf gisteren avond 19.00 tot vanmorgen 6 heeft het bijna aan het stuk geregend en zware windvlagen. We waren beide blij dat we niet in een tent kampeerde. Zeker niet aan te raden in dit beren leefgebied, maar ook niet met zulk slecht weer.
Maar na het ontbijt trekt het open en de wind gaat uiteindelijk ook liggen.
We gaan met de boot mee op het Waterton meer en varen dan over de grens naar Amerika en terug. Deze keer zonder paspoort controle. 
Het meer is omzoomt met hoge bergen van 3000 meter en hier en daar ligt nog sneeuw. We krijgen uitleg over de natuur, de uitzichten en het dorp.
In de winter wonen er maar 50 mensen in het dorp en in de zomer 3000 inclusief de toeristen. We snappen ook niet hoe je de kost kunt verdienen in dit dorp buiten het seizoen... 
De uitzichten zijn wederom geweldig mooi vanaf het water en het weer is stukken beter, dus kunnen we zelfs op het dek zitten. Helaas zien we geen dieren langs de kant. 
Na twee uur staan we weer aan wal en zijn we terug in Canada.
We wandelen naar het hoger gelegen sjieke hotel Prince of Wales. Dit hotel staat op een heuvel en kijkt uit over het dal. Het is een prachtig gebouw van ruim dan 100 jaar oud, geheel uit hout. 
We willen graag een high tea nuttigen in het restaurant, maar helaas is het net de eerste dag open en kunnen we alleen thee krijgen. Maar deze thee is wel heel speciaal.... Wat een uitzicht uit die grote ramen, wouw!
Je overziet het gehele dal met het meer, de haven en het dorp.
Je voelt je bijna zelf een princes hier! De sfeervolle achtergrond muziek werk daar zeer zeker aan mee. Zo ook de bediening in vol ornaat en schotse rok!
Van binnen is het gebouw drie verdiepingen hoog en open in het middag tot aan het dak, alleen gallerijen met kamer aan de buiten zijde en verder in de punt een hele grote kroonluchter van meerdere verdiepingen.
We genieten ook nog even buiten van het geweldige uitzicht en lopen dan weer de heuvel af om terug te keren naar het dorp. Dat was het plan!
Maar een beer verspert de weg en we kunnen het pad niet af lopen zonder dichtbij de beer te komen. Leuk beren, maar wel vanaf een veilige plek en niet enkele meters voor je op een smal pad....
Omdat lopen niet veilig is, houden we een auto aan en vragen een lift naar de voet van de heuvel. Deze Canadezen zijn erg behulpzaam en loodsen ons op deze wijze veilig langs de beer.
Terug in het dorp hebben we inmiddels wel trek na dit avontuur en nemen plaats op een zonnig terras aan het mooie meer. Er is een food festival in het dorp en de restaurants presenteren hun gerechten voor een kleine prijs. Dus wij kiezen voor een lunch menu en worden getrakteerd op een heerlijk angus beef burger en een soort appelbol met ijs. Heerlijk en dan met dit uitzicht!
We shoppen nog wat in het dorp bij de giftshops  en lopen we na vieren terug naar de camping... Rustdag noemen ze dit .... Beide moe van alle indrukken trekken snel eindelijk die korte broek aan en nemen plaats op de tuinstoelen... 
Dit is ook vakantie! Marielle valt zelfs van vermoedheid in slaap.
Begin avond gaan we met de camper op weg naar de red canyon, een 15 km lange weg in de bergen, die bekend staat om zijn bewoners... Beren en andere 4 voeters....
We kijken goed rond en zien naast het geweldige mooie landschap van deze vallei: 3 herten en ja wel 4 beren! We proberen ze op de foto te zetten, maar ze verschuilen zich goed in het bos. Een beer heeft een kleintje. Het blijft mooi om deze beesten veilig in de camper te bewonderen.
Op de terugweg in het dorp stoppen we nog even om wifi te zoeken en de site bij te werken.
Zo kan het gebeuren dat we om 22.00 in de avond aan de boterhammen toe zijn gekomen op onze rustdag.
De dagen zijn gewoon te kort, alles is zo mooi......