Zondag 8 juni: van Twin Mountain, New Hampshire naar Boothbay, Maine

Zondag 8 juni: van Twin Mountain, New Hampshire naar Boothbay, Maine
Vanmorgen al vroeg de wekker gezet want we gaan al om 9:15 de berg op. We doen dit met de Cog Railway op mount Washington, de hoogste berg van de white mountains.  Het is een tandradtreintje wat aangedreven wordt door een stoomlocomotief. Het gaat echt tjoek-tjoek en tuf-tuf omhoog. Op sommige stukken bij 40 graden helling. Het is grappig, je kunt heel schuin staan in het treintje en valt niet om. Het stoomtreintje brengt ons tot ruim 1900 meter Dat is hier ver boven de boomgrens. Toch zien we een heleboel. Het is een heldere dag vandaag, dus kunnen we erg ver weg kijken. Om ons heen zien we tientallen andere bergtoppen en in de verte misschien wel de atlantische oceaan ( ik moet  toegeven ietwat vaag dat wel...). Ook is er weinig wind nu, dat is soms wel anders. Op deze berg is de hoogste windsnelheid van Amerika ooit gemeten, meer dan 350 miles per seconde en da's veel harder dan windkracht 12. Boven is er behalve het mooie uitzicht ook een klein winkeltje en een weerstation. Na een uurtje boven tuffen we weer terug naar beneden. Onderweg worden we uitgezwaaid door de vele hikers die de berg te voet beklimmen. Pffff da's ook een hele uitdaging. Misschien voor ons nog iets voor een volgende keer
Het is al begin van de middag als we weer bij de camper zijn. Het doel is om vandaag naar de staat maine te rijden, liefst naar de kust, maar waar precies dat hangt af van de zin en energie. We stoppen nog even voor een lunch bij een bakery in Conway. Marian gaat aan de "bleu mountain scone" en marielle wordt blij van de banana-walnut pancakes.  Alle keren dat we gewoon ons boterhammetje met kipfilet eten is niet leuk genoeg om op te schrijven, dus jullie moeten echt niet denken dat we alleen maar snoepen hoor..... Grapje!
De route naar de staat Maine gaat vooral over kleine weggetjes, prachtig met al die huizen van hout in allerlei kleuren. We raken niet uitgekeken. Als amerikaan in deze staten zijn een paar dingen belangrijk: een huis met luie stoel op de veranda, een amerikaanse vlag aan je huis (of camper) en als allerbelangrijkste: een gemaaid gazonnetje. De meeste hebben geen tuin zoals bij ons, met aangelegde plantjes maar vooral een forse lap gras en die wordt vaak gemaaid. Ze zien er echt strak uit, zelfs wanneer het huis verwaarloosd lijkt dan nog is er een strak grasveld! Een grasmaai service zou volgens ons de economie hier wel een boost kunnen geven.

Na een uur of twee rijden hebben we het eigenlijk wel gezien. We hebben al zoveel gezien en gereden de afgelopen 1,5 week, een dag niets is ook een goed idee. Dus besluiten we om niet helemaal noordwaarts te rijden naar een natuurpark, maar recht naar het oosten tot de kust. We komen uit bij Boothbay Harbour. Een vissersplaats met gezellige haven, restaurantjes etc. Tegen 6en komen we aan en regelen een plekje voor de komende 2 nachten. Morgen wordt het nog prachtig weer dus daar gaan we van genieten! De avond brengen we door met uitzicht op het watertje voor ons. Blijft prachtig!